بچه ها اگر بدانند چه طور می توانند جواب سوال شان را پیدا بکنند، آن مطلب دیگر حفظی نمی شود که امروز یاد بگیرند و فردا یادشان برود، بلکه آنان دانشمندان کوچکی می شوند که راجع به همه چیز فکر می کنند، و وقتی بچه ها شروع کردند به فکر کردن، این فکر دنباله پیدا می کند، دقیق تر و ظریف تر می شود و بچه ها جست و جوگرتر می شوند و وقتی بزرگ تر شدند، تسلط شان به دانش زمانه، واقعی می شود و این دانش همیشه همراه آن ها خواهد بود. با بزرگ شدن بچه ها، آن ها خیلی پخته تر و همه جانبه تر به مسایل دنیا نگاه می کنند. دیگر زود قضاوت نمی کنند و زود تصمیم نمی گیرند. چه قدر لازم است بشر امروز، زود تصمیم نگیرد و تا مساله ای را درست نشناسد، درباره ی آن تصمیم گیری نکند.

عنوان کتاب: گفت و گو با زمان

مجموعه ی گفت و گوهای توران میرهادی

تدوین: مسعود میرعلایی